Vlak voor de kerst ontvingen we het verdrietige bericht dat Corrie van Haasteren geheel onverwacht was overleden. Corrie sloot zich in 2014 aan bij onze groep in Rotterdam-Noord en speelde in bijna alle voorstelling van onze Theaterwerkplaats. Ook deed ze iedere jaar met veel plezier mee aan onze theaterprojecten in Trompenburg Tuinen & Arboretum. Ondanks haar lichamelijke problemen was ze opgewekt en ondernam ze van alles.
Corrie had veel gevoel voor taal. Voor iedere Zondagmiddagsoos die we het afgelopen jaar organiseerden schreef ze een gedicht dat paste bij het thema en droeg het zelf voor. Het publiek genoot van haar poëzie.
We gaan haar missen.
Dit gedicht schreef ze voor de voorstelling ‘Carpe Diem’:
De geest beweegt het lichaam
Misschien, als je me nog niet kent,
zie je mijn handicap, mijn stoel.
Maar je ziet niets van wat ik denk,
van wat ik ben en wat ik voel.
Mijn benen werken niet zo goed.
Maar dat’s niet wat ’t zwaarste weegt.
Het gaat om wat mijn hart mij zegt,
het is de géést, die mij beweegt.
